Urządzając łazienkę, można wybierać spośród wielu gatunków glazury. Godnym uwagi materiałem, są płytki rektyfikowane. Czym jest ten gatunek płytek? Jakie są wady i zalety tego rozwiązania?
Płytki rektyfikowane są to płytki ceramiczne, które zostały poddane procesowi ratyfikacji. Ten rodzaj płytek nadaje się zarówno na ścianę, jak i na podłogę.
Ratyfikacja polega na cięciu i szlifowaniu krawędzi płytki w sposób mechaniczny. Dzięki temu płytki mają wymiary z dokładnością 0,2 mm oraz ostrą krawędź z kątem 90°. Obie te cechy wpływają na ich wygląd, który jest bardzo efektowny i tworzy jednolitą powierzchnię.
Płytki rektyfikowane nazywane są również płytkami bez fug, lecz rzeczywistość odbiega od tego poglądu. Bezfugowe położenie tych płytek może doprowadzić do ich zniszczenia. Dzięki fugowaniu można bez problemu usunąć płytkę, jeśli pęknie.
Wielu fachowców uważa, że płytki rektyfikowane są lepsze, ponieważ wymagają małej ilości fugi. Właśnie ta cecha sprawia, że są one lepsze od zwykłych płytek. Muszą być ułożone przez fachowca, tylko wtedy można wydobyć ich prawdziwy urok.
Płytki rektyfikowane mimo wielu oczywistych zalet, nie sprawdzą się w każdej łazience. Najlepiej pasują do nowoczesnych wnętrz. Do rustykalnych i klasycznych wnętrz lepsze będą klasyczne płytki.
Główną zaletą płytek rektyfikowanych jest bardzo duża dokładność wymiarowa, dzięki temu bardzo dobrze prezentują się ułożone na ścianie. Gdy zostanie zastosowana fuga 1,5 mm, to płytki można w bardzo łatwy sposób wymienić.
Płytka rektyfikowana świetnie imituje naturalne materiały takie jak kamień czy drewno. Krawędzie tych płytek są ostre i dzięki temu mniej widoczne, co powoduje, że pomieszczenie prezentuje się bardzo elegancko. Płytki rektyfikowane powiększają optycznie wnętrze, dzięki temu idealnie nadają się do małych łazienek.
Ostatnią zaletą tych płytek jest łatwość w utrzymaniu czystości, dzięki czemu sprawdzą się nawet najbardziej wymagającym paniom domu.
Głównymi wadami płytek rektyfikowanych jest to, że ich układanie wymaga bardzo dużej wprawy i precyzji. Ułożenie ich bez położenia fugi jest obarczone dużym ryzykiem, jakaś płytka może pęknąć i trudno będzie ją wymienić. Kolejną dość dużą wadą jest ich wysoka cena.
Płytki rektyfikowane są grubsze niż klasyczne płytki ceramiczne i przez to są dużo trudniejsze w obróbce.
Wśród wielu fachowców panuje przekonanie, że skoro płytki rektyfikowane mają wygładzoną powierzchnię i wymiar z dokładnością do 0,2 mm, to nie potrzebują fugi i można je układać obok siebie. Nie jest to do końca poprawne rozumowanie. Warto zachować 1,5 mm przerwy między płytkami. Dzięki temu można uniknąć pękania płytek.
Fuga zalecana jest także ze względów praktycznych. Dużo łatwiej jest wymienić jedną płytkę bez naruszania pozostałych, jeśli między płytkami jest fuga. Do fugowania płytek rektyfikowanych używa się tej samej fugi, co do zwykłych płytek.
Do montażu płytek rektyfikowanych na powierzchni stosuje się te same materiały, co do zwykłych płytek. Polecaną metodą jest układanie płytek z fugowaniem. Dzięki temu można ograniczyć powstawanie uszkodzeń.
Płytki rektyfikowane układa się tak samo, jak tradycyjne płytki. Najlepiej stosować fugę od 1,5 do 2 mm. Przy układaniu płytek łazienkowych należy wykazać się bardzo dużą precyzją, zachowując przy tym szczelinę 1,5 mm.Do płytek rektyfikowanych należy zastosować specjalny klej wodoszczelny. Podczas ich układania zaleca się podwójny klej – na ścianę i na płytkę.
